درباره عکاسی

معنی واژه عکاسی

به روش عکاسی و عکس برداری همان کلمه عکاسی گفته می شود و فردی که بصورت حرفه ای عکاسی را انجام می دهد عکاس می گویند.
هنر عکاسی یا هنر فتو گرافی ( فتو به معنی نور و گرافی نیز به معنی ثبت و نگارش می باشد) همان ثبت و ایجاد تصویر و یا نقش نگاری با نور است.
برای ثبت تصویر نیاز است سطحی که به نور حساس است مانند نگاتیو و یا گیرنده تصویر الکتریکی موجود باشد تا تصویر از طریق الگوهای نوری بازتابیده شده از اشیاء ثبت شده، و قابل ظاهر شدن گردد. 
عکاسی در ابتدا به صورت یک اختراع علمی بوجود می آید و سپس به عنوان یک صنعت رشد کرده و البته به عنوان یک هنر تثبیت می گردد، عکاسی می تواند شامل ابعاد علمی، هنری و یا صنعتی باشد. 
باید عنوان کرد که عکاسی هنر بسیار شیرین و البته پیچیده ای می باشد که در طول تاریخ توسط یک نفر ایجاد نگردیده است. بلکه عکاسی با نوآوری‌ها و اکتشافات بسیاری از افراد در طول تاریخ ایجاد و تکمیل گردیده است.

شرکت بانی چاپ با در اختیار داشتن تیم عکاسی حرفه ای و فیلم برداری می تواند پاسخگوی خواسته شما برای عکاسی تبلیغاتی و فیلم برداری حرفه ای باشد برای کسب مشاوره رایگان با کارشناسان ما تماس بگیرید.

عکاسی یک هنر و مهارت است که نیاز به دانش و تجربه دارد. در زیر، به برخی از نکات مفید و خاص در مورد عکاسی اشاره می‌شود:

تسلط بر دوربین:

آشنایی با تمامی تنظیمات و قابلیت‌های دوربین شما.

مطالعه دستورالعمل دوربین و شرکت در کلاس‌ها و وبینارهای آموزشی.

انتخاب نور مناسب:

درک نحوه استفاده از نورهای مختلف، از جمله نورهای طبیعی و نور مصنوعی.

جلوگیری از سایه‌های ناخواسته در تصاویر.

کار با فوکوس:

آشنایی با مفهوم‌های فوکوس، عمق میدان و نقطه فوکوس.

استفاده از فوکوس دقیق بر روی اجزای مهم تصویر.

ترکیب‌بندی هنری:

اعمال اصول ترکیب‌بندی هنری مانند قاعده طلایی و قوانین دایره طلایی.

ایجاد تعادل و هماهنگی در ترکیب عناصر تصویر.

شناخت انواع لنزها:

آشنایی با انواع لنزها و استفاده مناسب از هرکدام.

انتخاب لنز مناسب بر اساس نوع عکاسی و موضوع.

توانایی در استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش تصویر:

آموزش و مهارت در استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش تصویر مانند Adobe Photoshop یا Lightroom.

توانایی اصلاح رنگ‌ها، کنتراست، و دیگر جزئیات تصویر.

زمان‌بندی درست:

شناختن زمان‌های مناسب برای عکاسی در نورهای خاص مانند طلوع و غروب.

توانایی در گرفتن لحظات منحصر به فرد و بی‌تکرار.

حفظ تعادل در رنگها:

آشنایی با تطابق رنگ‌ها و حفظ تعادل رنگی در تصاویر.

استفاده از رنگها به عنوان عنصری برجسته در ترکیب.

توانایی در تشخیص مواضع و زوایای مناسب:

ایجاد تنوع در زوایا و مواضع عکس‌برداری.

درک اثرگذاری زوایا و مواضع مختلف بر تصویر نهایی.

آزمایش و خلاقیت:

آزمایش با تنظیمات مختلف دوربین و لنزها.

ارتقاء خلاقیت و توانایی‌های فنی به وسیله عکس‌برداری از موضوعات مختلف.

همچنین، مهم است که تجربه و تمرین مداوم در عکاسی را داشته باشید تا مهارت‌های خود را بهبود ببخشید و سبک منحصر به فرد خود را توسعه دهید.

تاریخچه عکاسی

در سال 1822 فردی به نام ژوزف نیسه‌فورنیِپس اولین تصویر لیتوگرافی را تولید کرد البته قبل از آن نیز اساس کار دوربین عکاسی وجود داشته است.
روش داگرئوتایپ روشی است که در سال 1837 با همکاری لوئی داگر و ژوزف نیسه‌فورنیِپس و بر اساس دستاوردهای یوهان هاینریش اختراع می شود.
در سال 1855 نیز تئوری عکس رنگی با سه رنگ توسط جیمز کلرک ماکسول پیشنهاد می شود. با توجه به نظریه او نور مرئی از سه رنگ مهم قرمز، آبی و سبز تشکیل شده است، با این ایده فیلمی از سه لایه ساخت که هر لایه نسبت به یکی از رنگ ‌های نام برده حساس بود و نخستین عکس رنگی در سال 1861 ثبت گردید.
جورج ایستمن نیز توانست تحول مهمی در عکاسی بوجود آورد و فیلمی از جنس پلاستیک آغشته به امولسیون ژلاتینی را ابداع کرد، در سال 1888دوربین جعبه را که موجب مقرون به صرفه تر شده عکاسی برای مردم عادی شد را اختراع نمود.
دوربین آنالوگ که موجب ظهور فیلم فوری شد که به آن دوربین پولاروید نیز می گویند توسط ادوین لند اختراع گردید. در این نوع عکاسی باید مواردی همچون اصلاح رنگ، نور و کنتراست را قبل از نور دهی انجام داد.
ظهور فیلم در عکاسی با گذارندن مواد شیمیایی از فیلم عکاسی و یا کاغذ عکاسی می باشد که موجب تبدیل فیلم به یک تصویر منفی یا نگاتیو می شود. در عکاسی دیجیتال فرآیند ثبت تصویر از طریق دریافت و ثبت نور بر روی سطح حساس  به نور در سنسور الکترونیکی انجام می گیرد.

در ادامه مقالات می خواهیم یکی از شاخه های خیلی گستره هنر عکاسی را بیشتر شرح دهیم که این شاخه بسیار جذاب عکاسی از طبیعت می باشد.